Τα τελευταία χρόνια, για όσους από εμάς διδάσκουν γλώσσα και γλωσσικούς τρόπους του εκφράζεσθαι, παρατηρούμε μια προσπάθεια εκ μέρους θεσμών της πολιτείας (γενική γραμματεία ισότητας, ειδικούς σε θέματα φύλου και διακρίσεων, οργανώσεις δημοσιογράφων) η οποία έχει δώσει αγλαούς καρπούς: έτσι σήμερα δεν λέμε-ούτε γράφουμε- ζωντοχήρα αλλά διαζευγμένη, μιλάμε και γράφουμε για ΑΜΕΑ και όχι για σακάτηδες κλπ.
Η πλατεία Ελευθερίας της Κατερίνης με δεσπόζον το μέγαρο Παπαγεωργίου κατά τη δεκαετία του 1970 φωτογραφημένη από τον Σάββα Τσιλιγγιρίδη (αρχείο Σπ. Σ. Τσιλιγκιρίδη)
ένα πλούσιο και ποιοτικό τριήμερο στην Λεπτοκαρυά με θέατρο, μουσική και εισηγήσεις
του Αντώνη Κάλφα
«Το να σκέφτεσαι έναν άνθρωπο/ είναι σαν να τον σώζεις» έγραφε ο σπουδαίος ποιητής Ρομπέρτο Χουαρόθ (ο μακαρίτης Αργύρης Χιόνης που τον μετέφρασε στα ελληνικά, τον θεωρούσε εφάμιλλο του Μπόρχες).
Στην ίδρυσή του (1828) το Ελληνικό κράτος, περιορίζεται στην Πελοπόννησο, τη Στερεά Ελλάδα και τις Κυκλάδες (47.000 Κm2, 753 χιλ κάτοικοι, 15,9 κατ/ Κm2), ενώ μια εικοσιπενταετία αργότερα (1864), με την ενσωμάτωση των Ιονίων Νήσων ο πληθυσμός της χώρας μας θα ανέλθει σε 1,365 εκ. (27,19 κατ/Κm2). Με την ενσωμάτωση της Άρτας και της Θεσσαλίας (1881), ο πληθυσμός αυξάνεται ακόμη περισσότερο, ξεπερνώντας για πρώτη φορά τα 2 εκατομμύρια.
Η βιβλιοθήκη του Σάκη Κουρουζίδη ανέσυρε από τη λήθη πολλά από τα κείμενα που εμφανίζουν την ονοματολογία της γειτονικής χώρας αλλά, παράλληλα, αναδεικνύει και τη δική μας αντιμετώπιση του λεγόμενου «μακεδονικού ζητήματος».
Η πρόσφατη προσχεδιασμένη ρατσιστική, εθνικιστική επίθεση ακροδεξιών εναντίον του Γιάννη Μπουτάρη καθώς και η υποστήριξη της επίθεσης από κάποιους («αυτή είναι η μοίρα των προδοτών» έγραψε ο νεοδημοκράτης δήμαρχος του Άργους Απ. Καμπόσος, «διαφωνούμε με την επίθεση αλλά τα ήθελε ο πισινός του» διαβάζω στην ιστοσελίδα iskra σε άρθρο του Κ. Κυριακόπουλου) ήταν το θέμα των ημερών. Ο Τριαντάφυλλος Μηταφίδης από την άλλη δίνει τη δική του εξήγηση: «Ήταν και επίθεση εναντίον του ίδιου του θεσμού του δημάρχου.
