από τον Καθηγητή της Βαλκανικής Ιστορίας Σπύρο Σφέτα
του Αντώνη Κάλφα
Το Μακεδονικό Ζήτημα, γράφει ο ιστορικός Σπύρος Σφέτας στο προσφάτως εκδοθέν βιβλίο του «Οι μεταλλάξεις του Μακεδονικού» (εκδόσεις Σιδέρη 2018), είναι ένα περίπλοκο ζήτημα στα Βαλκάνια και προκαλεί σύγχυση στον εξωτερικό παρατηρητή.
Ο Όμιλος για την Ιστορία και τον Πολιτισμό επιθυμεί να δώσει μία πτυχή του πολύπλοκου αυτού ζητήματος—κυρίως για τον μη εξοικειωμένο με την ιστορία της βαλκανικής γειτονιάς μας πολίτη—προσκαλώντας έναν καταξιωμένο επιστήμονα και άριστο γνώστη τόσο της σύγχρονης ελληνικής όσο και της βαλκανικής ιστορίας.
Ποια είναι όμως η ιδιαιτερότητα του ζητήματος και γιατί συμβαίνει αυτή η σύγχυση; «Η ιδιαιτερότητα του ζητήματος έγκειται στο γεγονός ότι κατά τον 19ο αιώνα και το πρώτο ήμισυ του 20ού το ζήτημα ετίθετο διαφορετικά απ' ό,τι σήμερα. Στον 19ο αιώνα υπό τον όρο Μακεδονικό Ζήτημα αντιλαμβανόταν κανείς τον ελληνο-βουλγαρο-σερβικό ανταγωνισμό για τη διεκδίκηση του μακεδονικού χώρου υπό την ευρύτερη έννοια και τη διαμόρφωση ελληνικής, βουλγαρικής ή σερβικής ταυτότητας στον σλαβικό κυρίως πληθυσμό.
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το ζήτημα απέκτησε διαφορετικό περιεχόμενο. Το Μακεδονικό κατέστη γιουγκοσλαβικό ζήτημα. Επρόκειτο για ζήτημα διαμόρφωσης μιας σλαβομακεδονικής ταυτότητας στην Ομόσπονδη Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας εντός της γιουγκοσλαβικής Μακεδονίας, αλλά και για την επεκτατική πολιτική της Γιουγκοσλαβίας στο όνομα του "μακεδονισμού". Ο όρος Σλαβομακεδόνες δεν πρέπει να εννοείται ως εθνολογική ανάμειξη αρχαίων Μακεδόνων και Σλάβων μετά τον 7ο αιώνα, αλλά ως διαφοροποίηση των Σλάβων του ευρύτερου μακεδονικού χώρου από τη βουλγαρική, σερβική και ελληνική εθνική ιδέα. Η διαδικασία αυτή άρχισε μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Η ουσία του σύγχρονου Μακεδονικού Ζητήματος είναι η οριοθέτηση των ταυτοτήτων, κάτι που είναι και το πνεύμα της Συμφωνίας των Πρεσπών».
Ο Σπυρίδων Σφέτας γεννήθηκε το 1960 και το 1983 αποφοίτησε από το Ιστορικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ. Με υποτροφία αρχικά του Ι.Κ.Υ. και αργότερα του γερμανικού κράτους πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην ιστορία της Ανατολικής και της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και στη Σλαβολογία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου (1985-1991). Το 1991 ανακηρύχθηκε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Μονάχου με διατριβή σχετικά με το Μακεδονικό. Το 1993 διορίστηκε επιστημονικός συνεργάτης στο Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου (ΙΜΧΑ). Το 1999 εκλέχτηκε Λέκτορας Νεώτερης και Σύγχρονης Βαλκανικής Ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ και το 2009 στη θέση του Αναπληρωτή Καθηγητή. Έχει γράψει πολλές μελέτες και άρθρα για την Ιστορία των Βαλκανίων, αλλά και για τις τρέχουσες εξελίξεις, έχει συμμετάσχει σε πολλά συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Γνωρίζει Αγγλικά ,Γαλλικά, Γερμανικά, Ρωσικά και τις βαλκανικές γλώσσες.
Είναι επίτιμο μέλος του Μακεδονικού Επιστημονικού Ινστιτούτου της Σόφιας και μέλος του Βαλκανολογικού Ινστιτούτουτου Βελιγραδίου. Επίσης, μέλος της συντακτικής επιτροπής των περιοδικών Balcanica (Βελιγράδι) και Analele Universități din Craiova, Serie Istorie.
Ενδεικτικές κύριες δημοσιεύσεις και βιβλία του Σπ. Σφέτα: