του Αντώνη Κάλφα
Από το σπουδαίο, μοναδικό και απαράμιλλης ποιότητας φωτογραφικό αρχείο ΣΑΤΣΙ για την ιστορία και τον πολιτισμό της Κατερίνης (ελπίζουμε ο Δήμος να σπεύσει ώστε σύντομα να εκδοθεί ένα λεύκωμα επί τη ευκαιρία των 200 χρόνων) ανέσυρα δύο φωτογραφίες ηλικίας πενήντα περίπου ετών.
Παράσταση αρχαίου δράματος, θεμελίωση νέου αυτοκινητοδρόμου και αντικομμουνιστικές εκθέσεις από δωδεκάχρονους μαθητές
του Αντώνη Κάλφα
Τη χρονιά αυτή, στα 1970, ο λόγιος γυμνασιάρχης Π. Ν. Αναγνωστόπουλος οργανώνει στις 13 Ιουλίου την πρώτη μεγαλεπήβολη παράσταση αρχαίου δράματος στην Πιερία με μαθητές και μαθήτριες του Γυμνασίου. Πρόκειται για την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, η οποία παρουσιάστηκε στο Εθνικό Στάδιο της Κατερίνης και αποτέλεσε γεγονός μεγάλης σημασίας για την κοινωνία της πόλης.
του Αντώνη Κάλφα
Σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν στο Ιστορικό Αρχείο Μακεδονίας (ΙΑΜ, ΓΔΜ, Φάκελος 44, σ. 21) στο σχολικό έτος 1908/1909 καταγράφονται στην Κατερίνη 450 χριστιανικές οικογένειες (2250 ψυχές) και 300 οικογένειες Τούρκων (1500 ψυχές).
του Αντώνη Κάλφα
Ο «Τουριστικός και πανεμπορικός οδηγός Μακεδονίας και Θράκης» που κυκλοφορεί το 1963 περιλαμβάνει κατάλογο (σσ. 913-942) των καταστημάτων και των οικονομικών δραστηριοτήτων της πόλης.
του Αντώνη Κάλφα
Ο Στέφανος Παπαδόπουλος, σε υποσημείωση της επιδραστικής του μελέτης για τον καζά Κατερίνης, παραθέτει περιγραφή της Κατερίνης από τον Émile Isambert (Οδοιπορικά Μακεδονίας, Ηπείρου και Θεσσαλίας, ελληνική έκδοση 1878 σε ενδιαφέροντα πρόλογο και μετάφραση του Α. Μηλιαράκη). Ξαναδιάβασα το βιβλίο (στην άψογη ηλεκτρονική βιβλιοθήκη «Ανέμη» του Πανεπιστημίου Κρήτης) και εντύπωση μου προκάλεσε μια μικρή λεπτομέρεια—αυτή του Πέλεκα ως τοπόσημου της πόλης. Ο Iζαμβέρτ στο δημοσιευμένο στα 1873 βιβλίο του αφού περιγράψει τας κώμας Μικρός Αϊγιάννης και Μεγάλος Αϊγιάννης όπου και βρέθηκαν από τον Εζέ επιτύμβιες ρωμαϊκές και ελληνικές επιγραφές, φτάνει στην πόλη ύστερα από δύο ώρες διαδρομής «βαίνοντες κατά μήκος των λόφων» για να συνεχίσει τη διαδρομή του με επίσκεψη στα Στενά της Πέτρας.
«Το πρόσωπο της Μέδουσας» (θέατρο Πήγασος) στον Καπνικό Σταθμό
του Αντώνη Κάλφα
Όπως έχουμε ξαναγράψει, η επικαιρότητα και ο δυναμισμός του αρχαιοελληνικού θεάτρου οφείλονται στο γεγονός ότι η τέχνη αυτή διατήρησε συνεχή επαφή με τις συλλογικές πραγματικότητες της πολιτικής ζωής—αξιοποιώντας εννοείται αρχέγονους μύθους όπως επίσης ερμηνεύοντας με ανθρώπινο τρόπο τα δεινά ακριβώς για να προσδιορίσει με ακρίβεια αυτό που συνηθίσαμε να αποκαλούμε τραγικό.
