ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Η επανεκλογή Ερντογάν στον τουρκικό προεδρικό θώκο την Κυριακή, άσχετα κατά πόσο ήταν αναμενόμενη, ή το αντίστροφο, προσέλκυσε δικαιολογημένα το παγκόσμιο ενδιαφέρον και κατέστη αντικείμενο πληθώρας σχολιασμών και πάσης φύσεως αναλύσεων. Για εμάς, εδώ στην Ελλάδα, ωστόσο, το κεντρικό ερώτημα είναι τι σημαίνει η συνέχιση της εξουσίας Ερντογάν για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και αν αυτή πρόκειται να επιφέρει καινούργια δεδομένα στον καμβά των γεωπολιτικών εξελίξεων της περιοχής.
του Ζήση Ζάννα
Υποψηφίου βουλευτή Πιερίας ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ
Η διεθνής αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, ο σεβασμός στα 353.000 θύματα των τουρκικών φρικαλεοτήτων και στην ιστορική αλήθεια και μνήμη, επιβάλει εκτός από τον ίδιο τον αγώνα για τη δικαίωση, συγκεκριμένες πρωτοβουλίες από την Πολιτεία για να τιμήσουμε επιτέλους με πράξεις τον Ποντιακό Ελληνισμό.
Βαδίζοντας προς την τελική ευθεία των εκλογών, ο αποκλεισμός της συμμετοχής κομμάτων σε αυτές από το αρμόδιο τμήμα του Αρείου Πάγου, μονοπώλησε, έστω και φευγαλέα, την πολιτική επικαιρότητα. Καθώς, όμως, στον αντίποδα, η συμμετοχή πολιτικών σχημάτων και υποψηφίων στην εκλογική διαδικασία συνιστά δομική και εννοιολογική ‘‘συστατική προϋπόθεση’’ του δημοκρατικού ιδεώδους, το όλο θέμα ενέχει ad hoc ξεχωριστό ενδιαφέρον.
του Ζήση Ζάννα
υποψήφιου βουλευτή Πιερίας ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ
Η υποβάθμιση των πτυχίων των καλλιτεχνών από την κυβέρνηση Μητσοτάκη οδήγησε τους ανθρώπους του πολιτισμού στους δρόμους, καθώς ήρθαν αντιμέτωποι με μία ανελέητη επίθεση στα εργασιακά τους δικαιώματα. Συγχρόνως, η μετατροπή των πέντε μεγάλων μουσείων της χώρας σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, υπηρετεί το συμφέρον λίγων και «κολλητών» της, απέναντι στο δημόσιο συμφέρον, αφού πλέον τα διοικητικά συμβούλια αυτών των μουσείων, που θα διορίζονται από την/τον υπουργό Πολιτισμού, θα διαμορφώνουν την πολιτική σε ό, τι αφορά την πολιτιστική κληρονομιά.
Η επόμενη πενταετία στην τοπική αυτοδιοίκηση είναι ιδιαίτερα σημαντική και αποτελεί ευκαιρία για να μετουσιωθούν οι Δήμοι σε γνήσιους θεσμικούς εκφραστές ενός νέου Κράτους κοινωνικής αλληλεγγύης και συνοχής, αλλά και σε βασικούς πυλώνες μιας νέας παραγωγικής και αναπτυξιακής πορείας.
Η ιστορία του Κατερινιώτη Νίκου Κεφαλίδη και το σύνθημα στο μιναρέ της Ροτόντας
Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 άκουγες συχνά στα καφενεία ιστορίες της Κατοχής και της Αντίστασης. Είχε προηγηθεί η αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης το 1982 και μέσα σε λίγα χρόνια η καταπιεσμένη και άρρητη μνήμη αυτών που συμμετείχαν με κάποιο τρόπο σε αυτήν, έγινε πλέον κυρίαρχη και εκφραζόταν δημόσια και περήφανα.